تخلفات و تهدیدات علیه پناهجویان محصور در کمپ مانوس آیلند

شواهد متعددی از نقض حقوق انسانی از سوی وزارت مهاجرت استرالیا برای فشار به پناهجویان در کمپهای گینه نو وجود دارد که می توانند در ردیف جرائم ضد بشری قرار گیرند.

به گزارش پناهنده نیوز به نقل از پناهندگان و مهاجرین ایرانی در استرالیا، موضوع کمپهای اداره مهاجرت آن کشور که از سال گذشته در جزیره “مانوس” متعلق به کشور گینه نو افتتاح شده اند و پناهجویان قایق سوار عازم استرالیا را به آنجا می فرستند، اکنون بسیار داغ شده است. روزی نیست که چندین خبر در رسانه های استرالیا در این مورد جنجال برانگیز نشود.

اجبار به دروغگوئی

“سیدنی مورنینگ هرالد” در فروردین ماه، خبر از اعترافات یک کارمند سابق اداره مهاجرت استرالیا داد که در مقابل دوربین خبرنگاران گفت: مسئولان وزارت مهاجرت نه تنها از ما می خواستند که حقایق را به ساکنان اردوگاه مانوس نگوئیم، بلکه موکدا از ما می خواستند که به آنها دروغ بگوئیم.

“لیز تامپسون” که مامور کمک به پناهجویان اردوگاه مذکور برای پرکردن فرمهای تقاضا نامه بوده، به خبرنگار گفته است: حکومت استرالیا تلاش به پنهان کردن تصمیماتش در مورد جایگزینی و اقامت این افراد از خودشان داشت و نمی خواست آنها به هیچ وجه بدانند که مفاد توافق دولتهای گینه نو و استرالیا در مورد پناهجویان انتقالی به مانوس آیلند چیست.

رسانه ای که این خبر را منتشر کرده ادعا می کند که یک مترجم ایرانی اردوگاه به نام “آزیتا بوکان” و یک کارمند دیگر اردوگاه نیز اظهارات خانم لیز تامپسون را تائید کرده اند.

در خطر بودن جان شهود                        

روز ۱۱ اردیبهشت ماه (اول ماه مه ۲۰۱۴) “ای بی سی” نیوز از قول وکلای پناهجویان مقیم جزیره مانوس خبر داد که شاهدان قتل رضا براتی پناهجوی ۲۳ ساله ایرانی مقتول در درگیریهای سال گذشته که پنج نفر می باشند، تهدید شده اند که اگر حرفی بزنند کشته خواهند شد.

این وکلا از دادگاه عالی استرالیا تقاضا کرده بودند که برای حفظ جان این پنج نفر آنها را به استرالیا برگردانند تا بتوانند در یک دادگاه عادلانه در مورد این ماجرا آزادانه شهادت بدهند. یکی از این شاهدان به خبرنگار “ای بی سی” گفته بود که با چشمان خود دیده اسن که یک گروه از گاردهای اردوگاه پناهندگان که دو نفر آنها استرالیائی بودند به همراه سه محافظ بومی اهل گینه نو چطور در روز نا آرامی رضا را به قصد کشتن کتک زده اند.

این شاهد گفت: آنها پنج نفر بودند و به رضا که روی زمین افتاده بود حمله کردند و آنقدر با پوتینهای سنگین خود به سر و شکم او لگد زدند تا مرد. رضا تنها دفاعی که کرد تلاش برای پوشاندن سر خود به وسیله دستانش بود.

وکلای پناهجویان می گویند تهدیدات جانی شاهدان از سوی گاردهای گروه مخافظ اردوگاه مانوس و پس از آن صورت گرفت که اسم و عکس یکی از شاهدان در یک روزنامه پرتیراژصبح جزیره “پاپوآ” چاپ شد.