سوئد همیشه آرام، از شورش طبقاتی تا افزایش حملات نژادپرستانه + ویدیو

یک استاد دانشگاه: “ما با مشکلاتی روبرو هستیم که در گذشته وجود نداشت. ملی گرایان افراطی، عامل این وضع را مهاجران تلقی می کنند. نظری بسیار ساده که بسیاری آنرا می پذیرند زیرا حل آن به همان اندازه ساده به نظر می رسد.”

به گزارش پناهنده نیوز به نقل از یورو نیوز، سال گذشته، سوئد همیشه آرام شاهد شورش جوانان این کشور بود که آنها هم مثل همتایانشان در بسیاری از کشورهای اروپایی با فقدان کار، شکاف میان فقیر و غنی و تنش با مهاجران روبروهستند. دست راستی ها هم عمدتا شاکی اند که تعداد مهاجران از حد کنترل خارج شده است و در نتیجه، آنها در سنتهای فرهنگی خود باقی می مانند و همرنگ کشور جدیدشان نمی شوند. پس باید بروند.

مهاجران هم شکایات خود را دارند. یکی از آنان می گوید: “یکروز با دوستم در خیابان راه می رفتیم. گروهی به ما نزدیک شدند و گفتند: اینجا چکار می کنید؟ این کشور ماست. دوستم که می رفت برای خودش همبرگر بخرد، چیزی در جواب گفت. یکی از آنها به او حمله کرد و او هم جواب حمله اش را داد… بعد حدود هفت نفر به او حمله کرده و کتکش زدند.”

مهاجر دیگری می گوید: “اینها از مسلمانان بیزارند. نه از همه خارجی ها، مسلمانها. اگر همه خارجی هایی که اینجا کار می کنند ، دو سه روزی دست از کار بکشند، اینها می فهمند چه به سر کشورشان می آید.”

{youtube}iij5gr8pkZs{/youtube}

“رینکبی” در حومه استکهلم، پایتخت سوئد، محل اسکان مهاجران خارجی است. سوئد در گذشته، نمونه پذیرایی خارجیان و اذغامشان در جامعه بوده است، اما از چهار سال پیش، حزب دست راستی افراطی سوئد به پارلمان راه یافته و حمله علیه خارجیان افزایش پیدا کرده است.

ادا مانگر، استاد دانشگاه در سوئد می گوید: “ما با مشکلاتی روبرو هستیم که در گذشته وجود نداشت. بسیاری از مردم از خدمات اجتماعی محروم و بسیاری دیگر بی خانمان هستند. ملی گرایان افراطی، عامل این وضع را مهاجران تلقی می کنند. نظری بسیار ساده که بسیاری آنرا می پذیرند زیرا حل آن به همان اندازه ساده است: مهاجران را بیرون کنید و همه مسائل حل می شود.”

بسیاری از مهاجران که در جامعه ادغام شده اند، می خواهند از حقوق شهروندیشان استفاده کرده و در جامعه موثر واقع شوند، اما در مقابلشان دیوار کشیده شده است.

یک مهاجر سیاهپوست می گوید: “زبانم سوئدی است اما قیافه ام نه! و مسئله این است. بخاطر رنگ پوستم باید ده برابر سایرین کار کنم. در نمایشنامه ها، همیشه باید نقش افراد خطرناک مثل دلالان مواد مخدر و دزد را بازی کنم در حالیکه می خواهم پلیس باشم.”

در این میان، و تا زمانیکه راه حلی بر معضل مهاجرت به جامعه ای که پذیرای خارجیان نیست یافت نشود، تنش میان شهروندان همچنان باقی خواهد ماند.