سخنان اخیر  پاپ در شهر استراسبورگ فرانسه و در مقر پارلمان اتحادیه اروپا نشان می دهد که او به مسئله پناهندگان اهمیت ویژه ای می دهد. ولی در برنامه بازدیدهای  او دیدار از اردوگاهها گنجانده نشده است.

به گزارش پناهنده نیوز، در حالیکه امروز جمعه ۷ آذر ۱۳۹۳ رهبر کاتولیکهای جهان برای اولین بار به منظور یک دیدار رسمی وارد ترکیه شد، گروههای حامی پناهجویان و سازمانهای ارائه دهنده خدمات به اردوگاههای بزرگ پناهندگان سوری و عراقی تلاش دارند تا این بالاترین مقام مذهبی مسیحی از اردوگاههای مذکور بازدید نماید.

به نقل از یورونیوز، سخنگوی کلیسای ارتودکس ترکیه گفته است که پاپ فرانسیس احتمالا مهلتی برای بازدید از اردوگاههای پناهندگان سوری و عراقی در این سفر نخواهد داشت.در این سفر سه روزه که ابتدا از آنکارا، پایتخت آغاز خواهد شد، رهبر کلیسای رم پس از ملاقات با مقام های ترکیه، به استانبول و به دیدار بارتالومه اول، اسقف اعظم کلیسای ارتدوکس یونانی خواهد رفت.

در حال حاضر حدود یک میلیون آواره سوری و عراقی که از درگیری ها با “حکومت بشار اسد” و گروه “دولت اسلامی” در کشورهای سوریه و عراق فرار کرده اند در اردوگاههای پناهندگان ترکیه به سر می برند.

دزیتئوس آناگنوستوپولوس، سخنگوی کلیسای ارتدوکس استانبول در مورد بازدید پاپ از این اردوگاهها می گوید: «من نمی دانم او چقدر فرصت خواهد داشت و آیا می تواند به آنجا برود و با پناهجویان دیدار کند یا نه، اما می دانم که او در باره این مشکل، نظراتی دارد و این موضوع را در آنکارا و یا استانبول مطرح خواهد کرد، بدون اینکه نیاز باشد دخالت سیاسی کند.»

سخنان هفته های گذشته پاپ نشان می دهد که او به مسئله پناهندگان اهمیت ویژه ای می دهد. روز سه شنبه ۲۵ نوامبر، پاپ فرانچسکو در شهر استراسبورگ فرانسه و در مقر پارلمان اتحادیه اروپا با اشاره به مرگ هزاران مهاجر غیرقانونی در دریای مدیترانه، خواستار بازگشت به اصول بنیادین صلح و همبستگی شد.

{youtube}Copxx9qvHzw{/youtube}

در یکی از اردوگاههای آوارگان در نزدیکی شهر سوروچ، یک زن سوری می گوید: «ما به کمک مالی و همینطور معنوی نیاز داریم تا مردم ما بتوانند این درد و رنج را تحمل کنند. این زندگی در اینجا برای ما زندگی نیست. نمی دانم چه بگویم. شما می ببینید که مردم چگونه اینجا زندگی می کنند. کودکان ما مدرسه هم ندارند که بروند.»

مسیحیان در ترکیه امروز

ترکیه امروزی روزگاری مقر امپراطوری عظیم بیزانس یا روم شرقی بود که مسیحیت و کلیسا در آن نفوذ فراوانی داشت. از سال ۱۴۵۳میلادی، وقتی که شهر استانبول مرکز بیزانس به دست ترکهای عثمانی‌ سقوط کرد مسیحیت در آن منطقه رو به افول گذاشت.

نزدیک به پانصد سال بعد از سقوط استانبول و تسلط امپراطوران مسلمان عثمانی، وقتی پس از پایان جنگ جهانی اول ترکیه به عنوان یک جمهوری غیر مذهبی از بقایای امپراتوری شکست خورده عثمانی سربرآورد، افول مسیحیت نه تنها متوقف نشد بلکه سریع‌تر هم شد.

جمعیت مسیحی‌ ترکیه مدعی سکولاریسم و رواج دهنده لائیسم (جدائی دین از سیاست) طی صد سال گذشته از ۲۰ درصد کل جمعیت به حدود دو دهم درصد تقلیل یافته است. اکنون هیچ کشوری غیر عربی در آن منطقه به اندازه ترکیه مردمش یکدست مسلمان نیستند.

جدید ترین پاکسازی مسیحیان از آناتولی (فلاتی که ترکیه در آن قرار دارد) در سال ۱۹۱۵ و در اواخر دوران امپراطوری عثمانی با اخراج و کشتار صدها هزار ارمنی از سرزمین اجدادیشان آغاز شد. از ۱۹۲۳که جمهوری ترکیه به رهبری “کمال آتاترک” تشکیل شد نیز سیاستهای یونانی ستیزانه رواج یافت که منجر به اخراج و مهاجرت صدها هزار یونانی تبار مسیحی از آن کشور گردید.