آمار تعداد محکومین ایرانی در خارج کشور : سه هزار زندانی و۷۰۰ اعدامی

آمار ارائه شده توسط پایگاه اطلاع رسانی شورای عالی امور ایرانیان خارج از کشور فقط در برگیرنده افرادی است که در خارج جرمی مرتکب شده اند و دارای محکومیت می باشند و شامل بازداشتی ها نیست.

 به گزارش پناهنده نیوز به نقل از پایگاه اطلاع رسانی شورای عالی امور ایرانیان خارج از کشور، شاهرخ هدایتی، مشاور وزیر دادگستری اعلام کرد که در حال حاضرحدود سه هزار ایرانی در خارج از کشور زندانی هستند. دی ماه سال گذشته ایسنا از قول “رحیم پور” معاون وزارت امورخارجه جمهوری اسلامی اعلام کرده بود که حدود ۷۰۰ هموطن ایرانی در خارج از کشور با حکم اعدام رو به رو هستند.

هدایتی ضمن ارائه آمار زندانیان ایرانی محبوس در زندان های خارج از کشور گفت که شمار این زندانیان در کشورهای ترکیه و ژاپن بیشتر و در کشورهای برزیل، سوئد، گرجستان و فرانسه کمتر است.

ایران با ۱۱ کشور موافقتنامه انتقال محکومان را امضا کرده است. این موافقتنامه به تازگی با ارمنستان و چین نیز امضا شده و منتظر تصویب مجالس دو کشور است. مطابق این موافقتنامه ها محکومین ایرانی در زندان کشورهای طرف قراردا پس از گذراندن مدت مشخصی از محکومیت خود باید به ایران یعنی کشوری که تابعیت آن را دارا هستند منتقل شوند و بقیه محکومیت خود را در آنجا بگذرانند.

البته این آمار ارائه شده توسط پایگاه اطلاع رسانی شورای عالی امور ایرانیان خارج از کشور فقط در برگیرنده افرادی است که در خارج جرمی مرتکب شده اند و دارای محکومیت می باشند و آن عده از ایرانی ها را که به دلایلی نظیر نداشتن مدارک قانونی در بازداشتگاهها یا اردوگاهها تحت بازداشت هستند در بر نمی گیرد.

پاکستان، اندونزی و مالزی

همین یک ماه پیش (مرداد ۱۳۹۳) بود که پاکستان اعلام کرد نه تبعه ایرانی در آن کشور زندانی هستند. سال گذشته نیز سفیر اندونزی در تهران اعلام کرد که در اوائل ژوئن بر اساس اعلام مسوولان اندونزی ۴۸۶ نفر ایرانی در زندانهای مختلف آن کشور به سر می‌بردند. او گفت که از این تعداد ۴۷ نفر محکوم به اعدام هستند و بیش‌تر آنها به دلیل قاچاق موادمخدر محکوم به اعدام شده‌اند. سه سال قبل نیز شدت نگرانی از وضعیت زندانیان ایرانی در مالزی خبر ساز شد و امسال اعلام شد که ۲۲۱ایرانی در ۱۲ زندان مالزی دربند هستند که از این تعداد هشتاد و شش نفر محکوم به اعدام شده اند.

پاکستان

به نقل از پایگاه اطلاع رسانی مجلس پاکستان،مشاور نخست وزیر پاکستان در امور امنیت ملی و سیاست خارجی اعلام کرد که دست کم ۹ تبعه ایرانی در زندان های مختلف پاکستان بسر می برند. “سرتاج عزیز” که برای پاسخ گویی به سوالات متعدد نمایندگان در صحن مجلس حضور یافته بود، گفته بود : ۲۳۹ تبعه پاکستانی هم در زندان های ایران بسر می برند.

این مقام عالی دولت پاکستان اظهار داشت که این افراد به دلیل ارتکاب جرایم مختلف از جمله قاچاق موارد مخدر و جعل اسناد زندانی شده اند.در گزارش پایگاه اطلاع رسانی مجلس پاکستان، به جزئیات بیشتری از اظهارات سرتاج عزیز درباره اتباع ایرانی در زندان های پاکستان اشاره نشده است.

اندونزی

در مرداد ماه سال جاری خبرگزاری ایرنا از قول مقامات مهاجرتی شهر “مدان” مرکز استان سوماترای شمالی در اندونزی، گزارش داد که آنها ۲۸۳ مهاجر غیرقانونی از جمله ۱۷ ایرانی را به اتهام همراه نداشتن مدارک مهاجرتی بازداشت کرده اند. مقامات اندونزیایی اعلام کردند که بسیاری از این مهاجران فاقد گذرنامه بودند.

یاد آور می شود که سفیر اندونزی در تهران پیش تر از وجود پنج هزار ایرانی در شبه زندانهای اندونزی خبر داده بود. او گفت: برخی از مهاجران غیرقانونی در اندونزی به دلیل تمام شدن پول‌شان و طولانی شدن اقامت، جرم‌های کوچکی را مرتکب می‌شوند. در واقع در این بازداشتگاه‌های موقت تحقیقات لازم انجام شده، اظهارات آنان مورد بررسی قرار گرفته و هویت‌شان شناسایی می‌شود زیرا بسیاری از آن‌ها مدارک مربوط به هویت‌شان را از دست داده و یا پاره کرده‌اند.

مالزی

امسال، ماجرای زندانیان ایرانی در مالزی با انتشار عکس دو زن ایرانی که در این کشور  به اعدام محکوم شده بودند به رسانه ها کشیده شد. بر اساس اعلام سفارت ایران در مالزی، در حال حاضر ۲۲۱ ایرانی در ۱۲ زندان مالزی دربند هستند.۳۱ نفر از این زندانیان زن و ۱۹۰ نفر مرد هستند. شش نفر از زنان و ۸۰ نفر از مردان زندانی ایرانی در مالزی به اعدام محکوم شده اند.

به نقل از سایت “دیپلماسی ایرانی” در اسفند ‌‌٨٩ هیات اعزامی از کانون وکلای دادگستری مرکز به همراه گروه اعزامی از کانون بین المللی وکلا (IBA) و گروه حقوق بشر کانون وکلای دادگستری مالزی با هماهنگی قبلی وارد زندان کوالالامپور شدند تا در مورد گزارشات رسیده درباره نقض شدید حقوق زندانیان ایرانی در آنجا تحقیق کنند. در گزارش مفصلی که آنها در بازگشت از مالزی دادند وضع ایرانیان زندانی در مالزی از نظر بهداشتی و رعایت حقوق انسانی بسیار بد و خطرناک توصیف شده بود.