لاتاری پناهندگی در آلمان چگونه کار می کند و چه شرایطی بر آن موثر هستند ؟

میزان به رسمیت شناختن پناهجویان توسط آلمان در ایالتهایی بیشتر است که جمعیت بیشتری دارند و نرخ بیکاری در آنجا کمتر می باشد.
به گزارش پناهنده نیوز، پناهجویان در نقاط مختلف آلمان با شرایط یکسانی از لحاظ دریافت جواب مثبت رو به رو نیستند و شرایط جمعیتی و اقتصادی ایالت محل رسیدگی به درخواست پناهندگی نقش مهمی در گرفتن جواب قبولی یا پاسخ رد دارد. چنین وضعیتی باعث شده تا شانس هم برای موضوع قبولی پناهندگی در آلمان بسیار موثر باشد و این که پناهجو در کدام ایالت آلمان ثبت نام شود در نتیجه قبولی او بسیار تاثیر دارد.از این جهت گفته می شود که درخواست پناهندگی در آلمان و انتظار قبولی این درخواست مثل شرکت در یک لاتاری است.
این موضوع را دانشگاه کنستانس آلمان اعلام کرده که می گوید تفاوتهای چشمگیری میان میزان پذیرش درخواست پناهندگی در ایالتهای مختلف این کشور وجود دارد. دو محقق این دانشگاه به نامهای لیزا ریدل و گرالد اشنایدر در یک گزارش نوشته اند که بررسی میدانی آنها نشان میدهد؛ کارمندان اداره کل امور مهاجران و پناهجویان آلمان در تصمیمگیریهای خود برای قبول یا رد پناهجویان، شرایط موجود در هر ایالتی را نیز لحاظ میکنند که مرکز تصمیمگیری در آنجا مستقر است.آنان در گزارش خود اصطلاح “بختآزمایی پناهندگی” را به کار می برند. زیرا ظاهرا سرنوشت هر متقاضی پناهندگی شدیدا به ایالتی وابسته است که آن متقاضی شانسی در آنجا مستقر شده است.
در بازهی زمانی ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۵ ایالتهای پیشتاز در پذیرش درخواست پناهندگی به ترتیب زارلند با ۶۹ درصد و برمن با ۷ /۵۵ درصد بودهاند. در پایین جدول، ایالت زاکسن با ۹ /۲۶ درصد و برلین با ۶ /۲۴ درصد قرار دارند.در بازهی زمانی یادشده این تفاوتها در به رسمیت شناختن پناهندگان در ایالتهای مختلف آلمان همچنان حفظ شده است، اگر چه درصد پناهندگانی که به رسمیت شناخته شدهاند آشکارا افزایش نشان میدهد.
این محققان همچنین این موضوع را بررسی کردهاند که آیا تفاوتهای یاد شده را میتوان بر پایهی سهم متفاوت پناهجویان از کشور مبداء توضیح داد یا نه؟ آنان به این نتیجه رسیدند که برای نمونه نرخ به رسمیت شناختن پناهجویان از کشور سوریه نسبتا یکسان است. اما تفاوتها در میان متقاضیان پناهندگی از کشورهای عراق و افغانستان بزرگتر میشود.
برای نمونه در ایالت نیدرزاکسن بیش از ۷۵ درصد متقاضیان پناهندگی از کشور عراق به رسمیت شناخته شدهاند، در صورتی که همین میزان در مورد ایالت زاکسن آنهالت فقط ۵ /۳۷ درصد است. به عنوان نمونهای دیگر، در ایالت “نوردراین وستفالن” نرخ به رسمیت شناختن پناهندگان از کشور افغانستان ۴ /۳۴ درصد بوده در صورتی که همین نرخ در ایالت براندنبورگ ۱۰ درصد بیشتر نبوده است.
نقش جمعیت و نرخ بیکاری
بر این پایه محققان یاد شده به این نتیجه رسیدهاند که رابطهای میان نرخ متفاوت به رسمیت شناختن پناهجویان با شاخصهای اجتماعی ـ اقتصادی هر ایالتی در آلمان وجود دارد. مثلا میزان به رسمیت شناختن پناهجویان در ایالتهایی بیشتر است که جمعیت بیشتری دارند و نرخ بیکاری در آنجا کمتر می باشند. بر عکس ایالتهایی با جمعیت کمتر و نرخ بیکاری بیشتر، پناهجویان کمتری را به رسمیت میشناسند.
یک نکتهی جالب دیگر در این تحقیق این است که میزان به رسمیت شناختن پناهجویان بویژه در ایالتهایی نازل است که در آنها حملات بیشتری به خارجیان ثبت شده است. این موضوع نشان میدهد که گرایشهای راست افراطی در بخشهایی از مردم، روی تصمیمگیریهای کارمندان ادارههای مربوط به رسیدگی به درخواست پناهندگی در آن ایالت تاثیر میگذارد.
گرالد شنایدر انتقاد میکند که مقامات فدرال باید مستقل از وضعیت موجود در یک ایالت تصمیمگیری کنند. او خواهان آن است که دامنهی عمل تصمیمگیرندهها از طریق ضوابط قانونی محدود شود. شنایدر افزون بر آن خواستار آن است که هم تصمیمات فردی و هم تصمیمات یک اداره، تحت نظارت قرار گیرد تا از این طریق زمینهای برای شفافیت بیشتر فراهم گردد.