اعدام شتابزده روح الله زم، هراس نیروهای اطلاعاتی از چه بود؟
کشتن شتابزده یک مخالف دربند آنهم در شرایطی که خطر بحران سازی با اروپا بر سر آن وجود دارد، نشانه ترس بسیار زیاد از چیزی مهم است که باید پنهان بماند.
پناهنده نیوز- همه شواهد حکایت از آن دارد که مقامات اطلاعاتی و امنیتی جمهوری اسلامی از افشای منابع اطلاعاتی روح الله زم و کانال تلگرامی آمد نیوز به شدت ترس داشتند. به همین دلیل ناگهان در سحرگاه شنبه ۲۲ آذر، با فاصله کوتاهی پس از اعلام خبر تائید حکم اعدام این فعال رسانه ای توسط دیوانعالی کشور، او را به چوبه دار سپردند. این موضوع قابل توجه است که چرا مسئولان اطلاعاتی در ایران حاضر شدند با قتل روح الله زم خشم اروپا را به جان بخرند و بر سر آینده خود قمار کنند؟ آنهم در آستانه باز شدن فضای امید مسئولان جمهوری اسلامی برای احیای برجام از طریق اروپا و بازگشت دوباره آمریکا به آن قرارداد چند جانبه که می تواند نتیجه اش گشایش قابل توجه اقتصادی و پایان فشار حداکثری بر جمهوری اسلامی باشد.
پدر روح الله زم و خانواده اش در ملاقاتی که یک روز قبل از اعدام با پسرشان داشته اند از سوی مسئولان امنیتی تحت فشار قرار می گیرند که به اونگویند حکم اعدامش تائید شده است و خود روح الله نیز از این موضوع خبر نداشته است. این پنهان کاری به روشنی نشان می دهد که اطلاعاتی ها می دانستند که اگر روح الله زم بفهمد که او را می خواهند اعدام کنند ناگفته هائی را بر زبان می آورد که ممکن است خسارت سنگینی برای نیروهای اطلاعاتی جمهوری اسلامی به بار بیاورد. از حکایتهای حجت الاسلام زم درباره روز پیش از اعدام می توان فهمید که نیروهای اطلاعاتی مرتب روح الله را با این وعده که در نهایت اعدام نحواهد شد فریفته اند تا او لب فرو بندد و آنها بتوانند او را به هرکاری که میخواهند وادار کنند.
پدر روح الله در ادامه یادداشتی که درباره ملاقات آخر داشته مینویسد که پسرش نمی‌دانسته که صدا و سیما از او چند فیلم در این مدت پخش کرده است و پدرش برای او توضیح داده که در یکی از فیلم‌ها تصویر او دیده می‌شود که روی یک تخته سفید نام‌هایی را نوشته و درباره آنها توضیح میدهد.روح الله توضیح میدهد که بعد از صدور حکم اعدام، حفاظت اطلاعات قوه قضاییه دو ماه او را از اطلاعات سپاه تحویل گرفته و بازجویی‌های طولانی کرده است. در طی این مدت به او گفته بودند تو اینها را جلوی دوربین بگو، ما هم تو را در طرح مبادله قرار می دهیم. یعنی تو را میدهیم تا از آن طرف یکی از عوامل برون مرزی جمهوری اسلامی را آزاد کنند.
روح الله بازهم گول خورد
همانطور که پدر روح الله زم به پسرش گفته، او بازهم گول خورد. روح الله زم که که کارخود را با خبرنگاری و روزنامه نویسی در نشریات اصلاح طلب بعد از دوم خرداد ۱۳٧۶ شروع کرد، در پی حوادث بعد از انتخابات مناقشه برانگیز ریاست جمهوری سال ۱۳۸۸ موسوم به جنبش سبز، مدتی بازداشت شد و پس از آزادی به مالزی رفت و عاقبت به فرانسه کوچ کرد. در فرانسه بود که او فعالیتهای رسانه ای خود را بیشتر کرد و به عنوان یک چهره خبرهای جنجالی و نه چندان جدی در رسانه های فارسی زبان مطرح شد. آنچه درباره روح الله زم به نظر می رسد این است که او از ابتدا در تور سازمانهای اطلاعاتی جمهوری اسلامی بود. البته این هرگز بدان معنا نیست که او عامل اطلاعات بود. بلکه نشان آن است که او ناخواسته در مسیری که میرفت همواره توسط سازمانهای اطلاعاتی ایران بازی میخورد و آنها گولش می زدند.
آقای زم اخبار مدیریت شده یا مقصود داری را از منابع اطلاعاتی در داخل ایران دریافت میکرد و بدون تحقیق و توجه در مورد صحت این خبرها آنها را در کانال تلگرامی آمدنیوز منتشر میکرد. این گونه اخبار که در دنیای خبر به عنوان اخبار پشت پرده یا درگوشی معروف هستند همیشه خواننده بسیار دارند. شکی نیست که منبع اطلاعاتی که به زم داده میشد فقط می توانست سازمانها یا گروههای با نفوذ اطلاعاتی جمهوری اسلامی باشند. اهداف منابعی که این اخبار را در اختیار روح الله زم میگذاشتند کاملا روشن است. آنها می خواستند با استفاده از آن اخبار رقبای خود را از صحنه به در کنند یا مقاصد سیاسی خود را در هسته های قدرت به پیش ببرند. اما برای روح الله زم این اخبار عامل شهرت رسانه ای بود. مخالفان جمهوری اسلامی نیز از این اخبار برای ضربه زدن به جمهوری اسلامی استفاده می کردند.
این استفاده مخالفان جمهوری اسلامی از اخبار منتشره توسط روح الله زم بود که کم کم سازمانهای اطلاعاتی جمهوری اسلامی را نگران کرد. به ویژه پس از وقایع دی ماه ۹۶ و اعتراضات گسترده مردمی که با یک حرکت برنامه ریزی شده خود جناحهای محافظه کار حکومتی برای ضربه زدن به دولت روحانی ابتدا در مشهد شروع شد و بعد از کنترل آنها خارج گردید. بنابراین روح الله زم هرچند در تورشان بود، ولی خیلی محتمل بود که در بلند مدت ناگهان از این تور خارج شود.
گردنی مناسب برای طناب دار
بعد از تکرار اعتراضات مردمی در سطحی محدود تر در سال ۹٧، به واقع سازمانهای اطلاعاتی متوجه شدند که دارند قافیه را می بازند و به فکر زهرچشم گرفتن از مردم و مخالفین بودند. بنابراین از یک سو پروژه های حذف فیزیکی مخالفان خارج از کشور را دوباره فعال کردند و از سوی دیگر برنامه اعدام معترضان در داخل. چون هزینه کشتارها در خارج برای جمهوری اسلامی خیلی زیاد است، برنامه دیگری هم در دستور کار آنها قرار گرفت که همانا فریب نیروهای کم اهمیت تر و ساده تر برای ربودن و برگرداندن آنها به داخل کشور بود. این افراد می توانستند در کنار برخی معترضان دستگیر شده گردنهائی مناسب برای طنابهای دار آنها باشند.
در نظر نیروهای اطلاعاتی جمهوری اسلامی، شاه ماهی برای برنامه ربودن از خارج کشور کسی جز روح الله زم نبود. او به علت اینکه کاملا در تور اطلاعات گیر بود هدف آسانی بود و به راحتی می توانستند او را بربایند. از طرف دیگر اسم و شهرتی به هم زده بود و میشد مانور تبلیغاتی گسترده ای به وسیله ربودن او برای نشان دادن اقتدار پوشالی سازمانهای امنیتی به راه انداخت.
اما هر حرفی که روح الله زم پس از ربوده شدن و انتقال به ایران درباره منابع خبر خود می زد، می توانست ضربه بزرگی به سازمانهای اطلاعاتی جمهوری اسلامی باشد. به همین دلیل تا گردن او را بالای دار بکشند همواره امید به رهائی را در او زنده نگهداشتند تا حرفی نزند و او نیز به قول خود کار دیگری نمیتوانست بکند و مجبور بود تن دهد.
داستان غمناک و تاسف باری که برای روح الله زم به عنوان یک ایرانی رقم خورد، از ابتدا تا انتها می تواند درس آموزنده ای برای همه مردم ایران و به خصوص فعالان سیاسی داخل و خارج کشور باشد تا با حقه ها و ترفندهای جمهوری اسلامی برای خاموش کردن صدای مردم و به بند کشیدن مخالفان بهتر آشنا شوند و به آسانی در دام الماس فریب جمهوری اسلامی نیفتند.
