دکتر “آرزو” شاعر سیاست پیشه، پناهنده ای در کسوت سفیر

عبدالغفور آرزو چهار سال است که سفیر جمهوری افغانستان در پایتخت تاجیکستان می باشد. او که چندی قبل کتاب شعر جدیدش “لبخند خدا” را منتشر کرد، به دلایلی از موارد نادر سیاستمداران در کشورهای فارسی زبان محسوب می شود.

پناهنده نیوز – عبدالغفور آرزو شاعری توانا و پژوهشگری قدرتمند در حوزه ادبیات زبان دری محسوب می شود که اکنون سفیر افغانستان در تاجیکستان می باشد. در دنیای فارسی زبان استفاده از نخبه های فرهنگی و علمی در سیاست و دیپلماسی بسیار نادر است و کم اتفاق می افتد. کمتر می شنویم که یک شاعر یا نویسنده و یا یک دانشمند و محقق در کشورهای ایران و افغانستان یا تاجیکستان در پستهای اجرائی گمارده شود.

دکتر عبدالغفور آرزو نه تنها شاعری با مجموعه شعرهای ارزشمند به زبان فارسی می باشد، بلکه فارغ التحصیل مقطع دکترای زبان و ادبیات دری از دانشگاه تربیت مدرس تهران است. وی شاعری را از سال‌های دهه شصت هجری شمسی آغاز کرد. پس از حوادث سال ۱۹۷۸ میلادی و اشغال افغانستان به وسیله نیروهای شوروی سابق، او ناگزیر به ترک وطن گردیده و سال‌های دراز غربت و آوارگی را به عنوان یک پناهنده در خارج از افغانستان گذراند.

در آن ایام، شعر عبدالغفورآرزو، نشان از وقایع درون افغانستان داشت و جنگی که در پی اشغال بر وطنش  تحمیل گردیده بود. در آن زمان سرود:

برخیز، هم وطن که وطن در اسارت است،
آماج توپ و موشک دیو شرارت است

اما در سالهای اخیر او دوباره به دنیای عرفان بازگشت و نشانه های آن را در کتاب شعر اخیرش موسوم به “لبخند خدا” نشان داد:

بر لبانت واژگان عشق می‌رقصند
در صفایت مستی صبح ازل پیداست
در نگاهت موج لبخندِ خدا جاری‌ست

مطابق آنچه در سایت سفارت افغانستان در تاجیکستان نوشته شده است: دکتور‌ عبدالغفور آرزو به تاريخ ‌ ۱ حمل  1340 خورشيدی برابر با  21 مارچ ۱۹۶۱ ميلادی در ولایت ‌هرات به دنیا آمده است. موصوف دارای تحصيلات عالی دكترا در رشته  اختصاصی  ادبيات دری از دانشگاه  تربيت مدرس تهران می‌باشد. 

مطابق همین منبع دکتر آرزو پیش از انتصاب به مقام سفارت در سال ۱۳۸۶ خورشیدی، به عنوان رئیس اداری ولایت هرات، شارژ دافر افغانستان در تهران، مشاور وزیرخارجه افغانستان و مدرس در مدرسه عالی مشعل خدمت کرده است. او در زمان خدمت در تهران موفق به اخذ دکترای خود از دانشگاه تربیت مدرس تهران شد.

عبدالغفور آرزو در کنار شعر گفتن، نويسنده و محقق نیز هست. پژوهشگری پرتلاش که نوشته‌های فراوانی از او به ويژه در زمينه‌های نقد ادبی به نشر رسيده است. از جمله می توان به “نقد اشعار استاد خليلی”، “بوطيقای بيدل”، “عرفان و ديناميزم تجدد”، “سياه سپيد اندرون در شرح حال و آثار اسماعيل سياه هروی” اشاره کرد.