در یک رفراندم آزاد مردم اسکاتلند به استقلال از بریتانیا رای منفی دادند

در این همه پرسی رای‌دهندگان به این پرسش پاسخ دادند که آیا اسکاتلند بایدیک کشور مستقل باشد یا نه؟ تنها ساکنان اسکاتلند حق شرکت داشتند.

به گزارش پناهنده نیوز به نقل از خبرگزاریهای جهان، در نخستین ساعات بامداد امروز جمعه ۲۸ شهریور (۱۹ سپتامبر۲۰۱۴) مشخص شد که مردم اسکاتلند در رفراندم روز گذشته خود به استقلال از بریتانیا رای منفی داده اند.

رفراندم روز گذشته در اسکاتلند با حضور بیش از۸۵درصد ساکنان آن کشور انجام گرفت و نتیجه شمارش آرا نشان می‌دهد که حدود ۵۵ درصد از رای دهندگان با استقلال اسکاتلند مخالف بودند. این رفراندم با مشارکت بسیار بالائی انجام شد. چهار میلیون و ۳۰۰ هزار اسکاتلندی که ۹۷درصد واجدین شرایط بودند برای شرکت در همه‌پرسی از پیش ثبت نام کرده بودند.

در این همه پرسی رای‌دهندگان به این پرسش پاسخ دادند که “آیا اسکاتلند بایدیک کشور مستقل باشد؟“ تنها ساکنان اسکاتلند حق شرکت در نظرسنجی را داشتند وسایر شهروندان بریتانیایی از جمله اهالی اسکاتلند که درسایر نقاط این کشور سکونت دایم گزیده‌اند حق شرکت دررای‌گیری را نداشتند.

رای گیری  ساعت ده شب روز پنج شنبه به وقت بریتانیا پایان گرفت و در حوزه های رای گیری بسته شد. پس از آن بلافاصله شمارش آراء شروع شد و تا حوالی ساعت ۵ صبح به وقت محلی ادامه داشت. به جز در شهر “گلاسکو” بزرگترین شهر اسکاتلند که موافقان برتری کمی بر مخالفان استقلال داشتند، در سایر شهرهای مهم اسکاتلند پیروزی با مخالفان استقلال از بریتانیا بود.

به طور مثال در ادینبورگ؛ مخالفان استقلال اسکاتلند با ۱۹۴ هزار و ۶۳۴ رای درمقابل ۱۲۳ هزار و ۹۲۷ رای در همه پرسی از موافقان جلو افتادند. ۶۱ درصد رای منفی دادند و ۳۹ درصد رای مثبت.

حوالی ساعت ۷ صبح به وقت لندن الکس ساموند، وزیر اول و رهبر موافقان استقلال اسکاتلند، نتیجه همه پرسی را پذیرفت. دیوید کامرون، نخست وزیر بریتانیا نیز در توئیتر خود نوشت که به آلستر دارلینگ، رهبر مخالفان استقلال اسکاتلند تبریک گفته است.

دولت مرکزی بریتانیا و احزاب اصلی این کشور با استقلال اسکاتلند مخالف بودند و به فعالیت گسترده‌ای برای قانع کردن مردم اسکاتلند به مخالفت با استقلال دست زدند. اما دولت محلی اسکاتلند مبتکر برگزاری این همه‌پرسی بود و از استقلال این سرزمین حمایت می‌کرد.

بسیاری معتقدند که نتایج این رفراندم تاثیرات مهمی در آینده سیاسی بریتانیا و کل اروپا به جای خواهد گذاشت و شاخص بسیار مناسبی برای نشان دادن وضعیت اجتماعی و جناح بندی فکری جامعه در کشورهای اروپای غربی و جنوبی می باشد.