کشتار در نیوزیلند؛ آنها که از ما هستند و آنها که از ما نیستند

ضارب کرایست چرچ در واقع محصول چرخه ای از خشونت پایان ناپذیری است که سیاستمداران راست گرا و افراطی در کشورهای خاورمیانه، اروپا و آمریکا برای کسب قدرت به راه انداخته اند.

 به قلم: شهاب ابراهیمی

در آخرین جمعه سال ۱۳۹٧ شمسی وقتی مردم ایران با همه مشکلات و نابسامانیها در سیاست و اقتصاد مملکت خودشان، میرفتند که با وجود سنگینی سایه بی تدبیری حاکمان جمهوری اسلامی و تحریمهای اقتصادی آمریکا، خود را برای یک نوروز دیگر آماده کنند، ناگهان خبر کشتاری بی رحمانه و وحشت انگیز در دو مسجد یکی از دو پایتخت کشور نیوزیلند یعنی شهر کرایست چرچ، کام همگان را تلختر از پیش نمود. مطابق اخباری که منتشر شد شخصی استرالیائی که بعد معلوم شد جوانی ۲۸ ساله است با هدایت تفکرات شیطانی حاکم بر وجودش و به وسیله چند اسلحه نیمه خودکار به دو مسجد در شهر کرایست چرچ هجوم برد و ۵۰ زن و مرد را کشت و همین تعداد را زخمی کرد و راهی بیمارستانهای شهر نمود.

این شخص در هنگام ارتکاب جنایت کشتار دسته جمعی خود با افتخار حماقت آمیزی با یک دوربین از اعمال خود فیلم میگرفت و به طور زنده در فضای اینترنت پخش مینمود. عملی که حتی میتوان آن را زشت تر و منفورتر از خود اصل جنایت شمرد. اما پرسشی که بلافاصله در ذهن انسان مطرح میشود این است که این همه کینه و نفرت و وقاحت و حماقت در یک جوان بیست و هشت ساله که سخت بتوان او را انسان یا مرد نامید از کجا سرچشمه میگیرد؟

ضارب وقیح بی مایه کرایست چرچ در واقع محصول چرخه ای از خشونت پایان ناپذیری است که سیاستمداران راست گرا و افراطی در خاورمیانه، اروپا و آمریکا به راه انداخته اند تا از راه آن به اهداف سیاسی خود در کسب قدرت دست یابند. این گروه از رهبران شیطانی، از خامنه ای در تهران تا پوتین در روسیه و اردوغان در ترکیه و فاراژ و جانسون در بریتانیا و خانم لوپن در فرانسه تا آنهائی که در راهروهای کاخ سفید واشنگتن پرسه میزنند، در جنایت کرایست چرچ دست دارند و برای آن مسئول هستند.

هنوز یادمان نرفته که چطور یک دیوانه الجزایری نسب در برلین مردم بیگناه را با یک کامیون در پیاده روها نزدیک به ایام کریسمس کشت و یا جوان کینه توز لیبیائی تبار که نوجوانان را در سالن کنسرتی در منچستر هدف قرار داد و بی رحمانه نابود کرد. فراموش نکرده ایم که آن افراط گرای نروژی چگونه فرزندان هموطنش را در آتش کینه خود علیه مهاجران و پناهندگان سوزاند و بیش از هفتاد خانواده را به خاک سیاه نشاند.

سیاستمداران افراط گرا و دست راستی برای ماندن بر صندلی قدرت در خاورمیانه با نام اسلام و دفاع از ارزشهای اسلامی و سیاستمداران افراط گرای دست راستی در اروپا و آمریکا برای فریب مردم و کسب آرای نامشروع با نام حفظ هژمونی نژاد سفید، تشویق کننده اصلی هستند برای اعمال خشونتهائی نظیر آنچه در نیوزیلند اتفاق افتاد یا جنایتهائی که در نیس فرانسه و بازارچه کریسمسی برلین و سالن کنسرت منچستر روی داد.

در نخستین دهه های قرن بیستم میلادی فریاد مقصر بودن یهودیان برای همه سیاه روزیها و بدبختیها و بحرانهای اقتصادی، از گلوی افراطیون فاشیست خارج میشد تا با این فریب حمایت مردمی به دست آورند و به قدرت برسند. حالا در دهه های نخست قرن بیست و یکم بازهم تاریخ تکرار میشود و این بار افراطیون قدرت طلب به جای یهودیان از پناهندگان و مهاجران به عنوان عامل همه بدبختیها و مشکلات ریز و درشت اقتصادی یاد میکنند تا با اینگونه شعارهای مردم فریب و پوپولیستی بتوانند صاحب کرسیهای قدرت شوند.

مهاجم سیاه قلب استرالیائی در نیوزیلند، آشکارا تحت تاثیر افکار برخی سیاستمداران نانجیب و راست گرای افراطی استرالیائی و بریتانیائی و فرانسوی بود و حتی برای سیراب شدن از این افکار ناپاک سفری به اروپا هم داشته است. همانطور که شیاطین منچستر و نیس و برلین و … هم بی شک تحت تاثیر ناپاک رهبران جمهوری اسلامی و آک پارتی ترکیه و اخوان المسلمین و سلفی ها بوده اند و گوشه چشمی به تهران و استانبول و دوحه هم داشته اند.

همانطور که نخست وزیر نیوزیلند از مردم و رسانه ها خواست تا با نبردن نام مهاجم به مساجد کرایست چرچ، او را  در راه رسیدن به هدفش یعنی مشهور شدن و اسم در کردن ناکام بگذارند، مردم سراسر دنیا هم باید با همین روش جنایتکارانی را که با هر نام ننگ آلودی به جان انسانهای بی گناه می افتند از بین خودشان طرد کنند و به همه نشان دهند که آنها از ما نیستند.