هابرماس فیلسوف بزرگ آلمانی از حقوق قانونی پناهندگان دفاع کرد

یورگن هابرماس در گفتوگویی اختصاصی با دویچه وله از حقوق قانونی و اجتماعی پناهندگان سیاسی دفاع کرد و گفت که اروپا باید با این پناهجویان با عدالت رفتار کند.
به گزارش پناهنده نیوز، اکنون مسئله پناهندگان در اروپا از مرزهای سیاست و اقتصاد پا فراتر نهاده است و می رود که به دنیای فلاسفه و روشنفکران مشهور قاره سبز نیز راه پیدا کند. به دنبال دفاع جانانه آنجلا مرکل صدراعظم آلمان از سیاست درهای باز در پذیرش پناهندگان توسط کشورش، مردم بسیاری در آلمان از این سیاست دولت خود حمایت کردند. اما بودند عده ای که با آمدن به خیابانها و دادن شعار و حمله به کمپهای پناهجویان این سیاست دولت خانم مرکل را به صورت جدی به چالش کشیدند. سخنان اخیر “هابرماس” فیلسوف شهیر آلمانی از بارزترین نمونه های موافقت روشنفکران آلمانی با سیاستهای مهاجرتی دولت دمکرات مسیحی در دفاع از پناهجویان تازه وارد عمدتا عرب تبار می باشد.
یورگن هابرماس، متفکر ۸۶ ساله آلمانی و برنده جایزه “نوبل فلسفه” در گفتوگویی اختصاصی با دویچه وله در رابطه با مسئلهی پناهجویان در آلمان گفت: حق پناهندگی، از حقوق اساسی بشری است.
به نقل از صدای آلمان، یورگن هابرماس روز سه شنبه ٧ مهرماه ۱۳۹۴ پس از دریافت جایزهی یک و نیم میلیون دلاری “جان کلوگه” که بهطور مشترک به او و متفکر کانادایی “چارلز تیلور” تعلق گرفت، از حقوق قانونی و اجتماعی پناهندگان سیاسی دفاع کرد و گفت که اروپا باید با این پناهجویان با عدالت رفتار کند. او تاکید کرد: باید با همهی کسانی که به دلایل سیاسی درخواست پناهندگی میکنند با عدالت برخورد کرد و در صورت امکان تقاضای پناهندگی آنان، با تمام پیامدهای آن، پذیرفته شود.
بنیاد خصوصی “جان کلوگه” که تأمین هزینههای مالی این جایزه مهم فلسفی را به عهده دارد به کتابخانهی کنگرهی آمریکا وابسته است. هدف این بنیاد تقدیر از متفکرانی است که زندگی خود را وقف پژوهش در رشتههای گوناگون علوم انسانی کردهاند.
هابرماس در این مراسم همچنین گفت: «اروپا اکنون با بحرانی روبرو است که از مدتها پیش آغاز شده و این قاره به موقع در برابر آن واکنش نشان نداده است.» او به ویژه آلمان و فرانسه را به عنوان کشورهایی که میبایست در ابتدا سیاستی مشترک تعیین میکردند، مسئول خواند. به باور این فیلسوف، این سیاست سپس میبایست زمینهی ایجاد هماهنگی در اتخاذ یک سیاست مشترک در مورد پناهجویان را فراهم میآورد.
هابرماس که همواره به برنامههای دولت آلمان نگاهی انتقادی دارد، با این حال از سیاست جدید پناهجوپذیری آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان، تقدیر کرد و گفت: «من همیشه از برنامههای دولتهای مختلف آلمان انتقاد کردهام. ولی با سیاست دولت ائتلافی کنونی که از آخر سپتامبر امسال در حال اجرا است، موافقم. این سخنان هابرماس بی شک پیروزی اجتماعی بزرگی برای دولت آلمان محسوب می شود و این دولت می تواند از آن بهره برداری فراوانی در محق جلوه دادن سیاستهای خود بکند.
یورگن هابرماس در بخش دیگری از این مصاحبه به نقش ایالات متحده در تکامل نظری مردم آلمان پرداخت. او ضمن ابراز خوشحالی از دریافت جایزهی “نوبل فلسفه”، به نقش چشمگیر آمریکا در شکلگیری جامعهی فرهنگی آلمان اشاره کرد و یادآور شد که: این کشور پس از پایان جنگ جهانی دوم، نه تنها از نظر سیاسی، بلکه از نظر فرهنگی هم بر نسل من تاثیر بسزایی گذاشته است.
این استاد فلسفه، اعطای جایزهی “نوبل فلسفه” را نشانهی شناخته شدن فعالیتهای خودش در آمریکا ارزیابی کرد و یادآور شد: این امر در ضمن مرا به تفکر وامیدارد که آلمان بهطور کلی تا چه اندازه مدیون این کشور است. هابرماس که از سالهای میانی دههی ۱۹۶۰ به عنوان استاد افتخاری در دانشگاههای گوناگون آمریکا تدریس کرده، نخستین متفکر آلمانی است که به افتخار کسب این جایزه نایل آمده است.
یورگن هابرماس تا کنون جوايز علمی و فلسفی گوناگونی چون جايزهی هگل، جايزهی فرويد و جايزهی آدورنو را از آن خود کرده است. او زمان ریاست جمهوری خاتمی در اردیبهشت ماه ۱۳۸۱ به دعوت نهاد دولتی “مرکز گفتوگوی تمدنها” عازم ایران شد و در دانشگاه تهران سخنرانی کرد. برخی از آثار یورگن هابرماس و همچنین چارلز تیلور به فارسی نیز ترجمه و منتشر شدهاند. اما تندروهای حکومتی ایران علاقه چندانی به او ندارند و روزنامه کیهان حضور او در تهران را بخشی از توطئه اصلاح طلبان برای راه انداختن انقلابهای رنگی دانست و او را تئوریسین منحرف استعمارگران خواند.